Od zawsze człowiek starał się zagospodarować przestrzeń wokół siebie w taki sposób, aby była ona nie tylko funkcjonalna, ale też i ładna. Wynika to z naturalnego dążenia do podnoszenia komfortu życia, a także otaczania się tym, co piękne. Aby sprostać temu zadaniu powstają domy i różnego rodzaju budowle, ale także obiekty małej architektury. Co oznacza to pojęcie?
Termin mała architektura pojawia się w ustawie Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333).
Zgodnie z tym aktem prawnym pod pojęciem małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:
a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b) posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
c) użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
Najczęściej są to zatem obiekty, które maja za zadanie ozdobienie przydomowych ogrodów, a także utrzymania porządku w przestrzeni publicznej i stworzenie w niej miejsc rekreacji. W ustawie zostały wymienione jedynie niektóre obiekty tego typu, klasyfikacja ta nie jest jednak zamknięta. Obiektami małej architektury będą więc także oczka wodne, figury i murowane grille ogrodowe, a w przestrzeni miejskiej ławki, stojaki na rowery czy niezwykle popularne w ostatnich latach siłownie zewnętrzne.
Mała architektura może być usytuowana na terenie prywatnym, jak również w przestrzeni w publicznej. W pierwszym przypadku nie jest wymagane żadne pozwolenie. Jeśli zaś chodzi o zagospodarowanie miejsc publicznych obiektami małej architektury, wymaga to zgłoszenia planowanego przedsięwzięcia do wydziału architektury. Należy w nim dokładnie opisać zakres oraz rodzaj planowanych prac. Inwestor musi również przedstawić dokumenty świadczące o możliwości dysponowania danym terenem, a także projekt jego zagospodarowania. Czas oczekiwania na zgodę wynosi około miesiąca i jeśli nie będzie żadnych przeciwskazań, można rozpocząć budowę.
Skontaktuj się z nami
